Unang tulang nagawa ko dito sa blog!

Hangin

Lumipas ang araw ng hindi tayo nagkita.
Nagkausap ng kaunti-ngunit hindi katagalan.
Malamig ang hangin, ang aking nararamdaman.
Sa isip ko, marahil...malapit na ang kapaskuhan.

Masarap sana samyuhin ang ganitong kalamig na hangin,
parang ang sarap yakapin nung ikaw pa noon ay nasa akin.
Ngunit nag-iba na ngayon.
Lahat ay nagbago.
Ang dati'y malamig na hangin noon ang syang nang
nagdudulot ng lamig sa puso ko ngayon

Lamig sa puso, walang init na matampo.
Sa lamig ng panahon, sino kaya sa akin ngayon ang mag-aahon?
Ang puso ko ay tila naninigas kagaya ng ng isang bato
May pag-asa pa kayang muli akong makakabangon?

Lumipas ang mga araw at hindi na tayo nagkita
Walang tinig na narinig kahit himig sa aking gunita
Malamig pa rin ang hangin ang sya ko pa ring nadarama
Talaga bang dapat ko na lang tanggapin na wala ka na?

Mahirap harapin ang mundo ng nag-iisa
Bagamat akala ko noon, madali lang ang mag-isa
ngunit aking napagtanto, ang hirap pa lang mag-isa!
Lalo na't nung malaman kong ikaw na pala ang aking sinisinta.

Lamig sa puso, walang init na matampo.
Sa lamig ng panahon, sino kaya sa akin ngayon ang mag-aahon?
Ang puso ko ay tila naninigas kagaya ng ng isang bato
May pag-asa pa kayang muli akong makakabangon?

Malamig na hangin, sana iyong damhin...
Nang malaman mong ito'y nanggaling sa akin..

Ang minsan nagkaroon sa'yo ng pagtingin,

Iyon na lang siguro ang aking tatanggapin.

Sa aking pagsuko, sana matanggap mo
Huwag mo lang sanang isipin na parang isa na akong bato.
Bagkus ang isipin mo, isa na lang akong malaking yelo
Na bagamat matigas at malamig
may pumapatak ding tubig
Sa tuwing ang hangin ay dumadapo.


Hehehe...masyadong malungkot ang tula ko. Pero sana maibigan nyo. Wala kasi akong magawa dito sa kompyu kaya nagtrip lang ako!



=mimi=