Paano ang maging masaya??
Hay nako.....ano na naman bang klaseng pakiramdam 'to?! Ewan ko ba pero parang may kulang pa sa lahat ng ginagawa ko! Hindi ko alam kung ano yun pero alam ko meron!
********************************
Pano ba maging masaya??
isang simpleng tanong pero mahirap maipaliwanag pero nararamdaman. Mahirap masagot pero alam mo kung ano, bakit, at paano...
*******************************
Parang kasing ang hirap malaman para sa akin na totoong masaya ka. Yun bang masasabi mo sa sarili mong ang saya at napakasaya mo talaga...
Sa isang tulad kong medyo seryoso sa buhay, paano nga ba ako nagiging masaya?
ang makasama ko ang pamilya ko, kumpleto kami at maayos ang aming buhay...isang paraan na yun para masabi kong masaya ako at nagkaroon ako ng ganitong buhay.
ang magkaroon ng kaibigan bagamat hindi ganoon karami pero tunay, mapagkakatiwalaan,masayang kasama at handang dumamay sa oras na kailangan mo sila, dagdag pa ang magpalakas ng loob, masaya na rin ako at nagkaroon at nakilala ko ang kagaya nila.
ang pagkakbigo sa minamahal..bagamat nakaramdam ako ng panghihinayang dahil wala akong nagawa at nasabi tungkol sa aking narramdaman kaya sya nawala ng tuluyan sa'kin, masaya na rin ako dahil marami akong natutunan at nagkaroon ng matatg ng prinsipyo buhat sa naidulot na sakit na yun.
buhat uli sa minahal na dumating sa buhay ko ngayon, masaya na rin ako...bagamat hindi pa ako sigurado pa sa nararadaman ko, masaya ako at dumating sya sa buhay ko. Mula sa pagkakabigong naranasan ko, nabago nya yun, buhat sa pagkahina ng loob ko, napalakas nya ngayon, buhat a maling gawain na nagawa ko, naisasatama ko na rin ngayon, at higit sa lahat buhat sa maling desisyon na nagawa ko, nakakapag-isip na ako ng tamang desisyon sa bawat gagawin ko. Masaya na rin ako at nagkaroon at nakilala ko ang tao na 'to.
Sa pag-aaral, masaya ako dahil hanggang ngayon ay nakakapag-aral ako sa kolehiyo at di maglalaon ay makakapgtapos na rin. Bagamat mahirap ang pinagdadaan ko, masaya ako na patuloy akong lumalaban.
Sa mga problemang kinakaharap ko, masaya ako dahil doon ako natututo. Dahil din doon, nasusubukan ang katatagan ko sa pisikal, ispiritwal, emosyonal at higit sa lahat ispiritwal. Masaya ako at nagkakakroon ako ng mga pagsubok sa buhay dahil sa maikling buhay na 'to nabibigayan ako ng mga bagay na napapagtagumpyan.
Sa buhay ko, masaya ako at naririto pa ako sa mundo. Patuloy pa ring umiikot ang buhay ko na sumasabay sa ikot ng mundo. Masaya akong nakakaramdam ako. Nararadaman at nakikita ko ang pamilya, kaibigan at minmahal. Masaya akong nararanasan ang hirap, pagod, sakit, takot, iyak at tuwa. Masaya ako at nabigyan ako ng pagkakataon mabuhay sa mundo. Masaya akong malaman na 18 yrs na akong nabubuhay sa mundong ito. Masaya akong nabuhay na isang tao at nararanasan ang mabuhay sa mundo ng ganito.
Marami pang dapat ikasaya sa mga natatanggap ko sa buhay ko. Ang mga nabanggit ko sa taas ay yung pangunahin na dapat ko talaga ipagpasalamat. Kung tutuusin ano pa ba ang dapat mong hanapin kung ganyan pala kaganda ang nararanasan mo at natatanggap mo sa buhay mo? Sino pa ba ang hindi magaging masaya sa ganyan??
Pero bakit parang sa kabila ng lahat ng iyan, parang meron pa ring kulang?? May isang parte pa rin sa sarili mo na naghahanap pa rin ng masasabi mong "tunay" na kaligayahan. Yung parang hindi ka na maghahanap ng ano pang magpapasaya sa'yo dahil natagpuan mo na yon....
***********************************
"Ang maging kontento sa isang bagay ay isang paraan para makamit ang isang kaligayahan o para maging masaya ka."
Kung tutuusin, totoo yun! Ang maging kontento ka at ipagpasalamat mo sa Kanya ang mga natatnggap mo sa buhay mo, isang paraan na yun para maging masaya ka. Ba't ka nga ba maghahangad ng isang bagay na lam mong parang ang hirap abutin? sasakit lang ang isip mo sa kakaisip kung paano maabot yun kung hindi naman pala kaabot-abot ang iniisip mo. Pero we also have to consider the fact that, we are craving because there is something that we must have to supply our satisfaction. Parang..we want something to have new environment, new knowledge, and to improve also ourselves.
HIndi rin kasi masasabi sa mga tao na kuntento na sya sa buhay nya hanggat may natutuklasan pa syang iba. HIndi mo rin masasabi sa kanila na kuntento na ang mga tao sa mga bagay na natatanggap nila kung hindi rin naman sila nasa-satisfy.Hmmm...siguro parang dapat mas sabihing..."you are contented because you are satisfied" pero kailanman hindi pwedeng masabing kuntento ka sa isang bagay pero hindi naman pala nakakapagsatisfy ng gusto mo. Para sa akin hindi matuturing na kaligayahan yun. Kung tutuusin, pasakit ang gagawin mo nun sa sarili mo.
So, i think there should be a satisfaction to yourself to be contented on what you have and what you are doing. YUn siguro ang makakapagpasya sa mga tao...
"H'wag maiingit"
Parang counter-part lang din 'to ng "pagiging kuntento" pero to happy in terms of "hwag mainggit" maybe, try to think positive. Think of a something na masasabi mo sa sarili na "kaya ko rin yan!, Magkakaron din ako nyan!" in a way na hindi ka magmamayabang and in a a way na pagsisikapan mo ang mga bagay na gusto mong makuha para hindi ka makaramdam ng inggit sa iba.
I think I dont have to explain more about this dahil hindi ko naman tipo ang pa-inggit inggit sa iba. KAsi ang tanong at sagot dyan.."ba't kailangan ko mainggit? kung kaya nila yan, makakaya ko rin. Kung nagkaroon sila ng ganyan, kaya ko rin magkaroon!" From that thinking, masasabi mong positive thinker ang isang tao and there is nothing to be envy about...From this, magiging masaya ka at the same time magiging magand rin ang outlook mo in life.
"Think positive"
............
"Be true to yourself"
MAhirap kasi ang magkunwari sa sarili mo dahil kahit kailan hinding-hindi mo ito madadaya! Siguro kailangan mong iwasan ang pagtatago ng tunay mong nararamdaman. Bagkus, i-express mo yun. Try to avoid din ang pagsisikreto sa mga bagay-bagay dahil dun minsan nakukulong ang sarili ng isang tao. Dapat palayain mo ang sarili mo...(parang sa modess) dahl dun kalang talaga sasaya. Ang hirap maging "great pretender" dahil hindi mo nae-express ang tunay na nasasaloob mo. Honestly speaking, kaya siguro, nakakapagtanong ako sa sarili ko kung paano maging mapasaya is because hindi ko namamalayang isa na pala akong "great pretender"! "great pretender" talaga dahil I always used tohide my feelings. Lagi kong pinapakita sa tao kung "ano ang dapat na maging ako" at hindi yung kung "sino talaga ako". Unconciously, hindi na pala ako nagiging totoo sa sarili ko, kaya minsan dahil sa hindi ko pagiging totoo hindi ko na tuloy alam kung ano ba talaga ang ugali ko. Kung ganito ba talaga ako o part lang pagkukunwari ko. So to solve this problem of mine, i try to observe myself and start to express my feelings para mapakita ko,kung sino talaga ako and to avoid misjudgement...
"Lastly, love yourself"
Ika nga: "walang magmamahal sa sarili mo kundi ikaw lang!" If you dont love yourself, you will feel hatred for the rest of your life! (o.a but its true) Kasi kung sarili nga hindi mo kayang mahalin, makakaya mo pa bang magmahal ng iba. So if you dont love yourself, definitely there is no way to be happy. Kasi sometimes love is the root of happiness. If you feel loved, you will also feel happiness, Then kung may taong nagmamahal sa'yo syempre matutuwa ka rin. Parang ganoon...you must love yourself for the sake of not only for your own happiness but also forthe sake of bringing happiness to others.
Marami pang dapat i-mention on how to be happy pero iiwanan ko muna ng ganyan...
************************************
So, sa tanong kong "paano ba maging masaya?" Actually may kasagutan na talaga pero nasa akin na lang talaga ang problema kung bakit natatanong ko pa 'to sa sarili ko na dapat ay hindi na!
Para kasing hindi ako satisfied sa ginagawa ko. I exert effort sa lahat ng ginagawa ko pero hindi ko alam if I'm giving my best. That is why, I dont feel satisfy on what am I doing. so dahil sa lack of satisfaction, its obviously lack of contentment! Kaya ngayon ang utak ko parang sabog na hindi ko alam kung bakit kailangan ko pa maisip ang ganitong bagay.
Another reason,...Kaya kong maging mabuti sa harap ng ibang tao, kaya ko rin maging isang mapagkakatiwalaan at tapat na kaibign pero ang maging tapat sa sarili koat walang pagkukunwari at tinatago...medyo mahirap ma-attain. Minsan kasi kailangan talaga magsuot ng maskara to cover up the feelings, kung alam mong that is the best way to cope up with them. MAhirap din kasi magpakatotoo kung makakanakit ka ng tao but then, you must be true to yourself, express your true feelings, dahil kung hindi ka magiging totoo lalo ka lang mahihirapan at lalo mo lang din pahihirapan ang ibang tao. sa pag-iwas mo sa pananakit ng tao dahil sa pagkukunwari, lalo mo lang sila masasaktan...
Siguro...may problema lang talaga sa akin kaya nakakapagtanong ako sa sarili ko ng ganito... Pero ika nga....
"the unexamined life is not worth living!" kaya sa tingin ko ayos lang din ang makapg-isip ako ng ganito para madagdag ko ang kaalaman ko sa buhay...
:)
******************************************
Paano maging masaya??
NAsagot na...naibigay na ang sagot but still, I need to find another answer that will satisfy myself. Sa ngayon habang hindi ko pa natutuklasan ang dapat ko pang matuklasan tngkol dito, siguro,..susubukan kong pasayahin ang mga tao sa paligid ko para maiba naman. Hindi ako magiging clown, o "comedy queen" sa harap nila para magpatawa! Basta I will make them happy na somehow maaalala nila ang nagawa ko para sa kanila. Yun din siguro ang maganda mission-"ang mag-iwan ng bakas!"Hmmm..malay ko...isa yun sa mga sagot kung paano ako magiging masaya....
******************************************
So paano...ili-leave ko muna ang post ko with an open question of...
Ikaw, paano ang maging masaya?
keep smiling...
:)
=maemi=
********************************
Pano ba maging masaya??
isang simpleng tanong pero mahirap maipaliwanag pero nararamdaman. Mahirap masagot pero alam mo kung ano, bakit, at paano...
*******************************
Parang kasing ang hirap malaman para sa akin na totoong masaya ka. Yun bang masasabi mo sa sarili mong ang saya at napakasaya mo talaga...
Sa isang tulad kong medyo seryoso sa buhay, paano nga ba ako nagiging masaya?
ang makasama ko ang pamilya ko, kumpleto kami at maayos ang aming buhay...isang paraan na yun para masabi kong masaya ako at nagkaroon ako ng ganitong buhay.
ang magkaroon ng kaibigan bagamat hindi ganoon karami pero tunay, mapagkakatiwalaan,masayang kasama at handang dumamay sa oras na kailangan mo sila, dagdag pa ang magpalakas ng loob, masaya na rin ako at nagkaroon at nakilala ko ang kagaya nila.
ang pagkakbigo sa minamahal..bagamat nakaramdam ako ng panghihinayang dahil wala akong nagawa at nasabi tungkol sa aking narramdaman kaya sya nawala ng tuluyan sa'kin, masaya na rin ako dahil marami akong natutunan at nagkaroon ng matatg ng prinsipyo buhat sa naidulot na sakit na yun.
buhat uli sa minahal na dumating sa buhay ko ngayon, masaya na rin ako...bagamat hindi pa ako sigurado pa sa nararadaman ko, masaya ako at dumating sya sa buhay ko. Mula sa pagkakabigong naranasan ko, nabago nya yun, buhat sa pagkahina ng loob ko, napalakas nya ngayon, buhat a maling gawain na nagawa ko, naisasatama ko na rin ngayon, at higit sa lahat buhat sa maling desisyon na nagawa ko, nakakapag-isip na ako ng tamang desisyon sa bawat gagawin ko. Masaya na rin ako at nagkaroon at nakilala ko ang tao na 'to.
Sa pag-aaral, masaya ako dahil hanggang ngayon ay nakakapag-aral ako sa kolehiyo at di maglalaon ay makakapgtapos na rin. Bagamat mahirap ang pinagdadaan ko, masaya ako na patuloy akong lumalaban.
Sa mga problemang kinakaharap ko, masaya ako dahil doon ako natututo. Dahil din doon, nasusubukan ang katatagan ko sa pisikal, ispiritwal, emosyonal at higit sa lahat ispiritwal. Masaya ako at nagkakakroon ako ng mga pagsubok sa buhay dahil sa maikling buhay na 'to nabibigayan ako ng mga bagay na napapagtagumpyan.
Sa buhay ko, masaya ako at naririto pa ako sa mundo. Patuloy pa ring umiikot ang buhay ko na sumasabay sa ikot ng mundo. Masaya akong nakakaramdam ako. Nararadaman at nakikita ko ang pamilya, kaibigan at minmahal. Masaya akong nararanasan ang hirap, pagod, sakit, takot, iyak at tuwa. Masaya ako at nabigyan ako ng pagkakataon mabuhay sa mundo. Masaya akong malaman na 18 yrs na akong nabubuhay sa mundong ito. Masaya akong nabuhay na isang tao at nararanasan ang mabuhay sa mundo ng ganito.
Marami pang dapat ikasaya sa mga natatanggap ko sa buhay ko. Ang mga nabanggit ko sa taas ay yung pangunahin na dapat ko talaga ipagpasalamat. Kung tutuusin ano pa ba ang dapat mong hanapin kung ganyan pala kaganda ang nararanasan mo at natatanggap mo sa buhay mo? Sino pa ba ang hindi magaging masaya sa ganyan??
Pero bakit parang sa kabila ng lahat ng iyan, parang meron pa ring kulang?? May isang parte pa rin sa sarili mo na naghahanap pa rin ng masasabi mong "tunay" na kaligayahan. Yung parang hindi ka na maghahanap ng ano pang magpapasaya sa'yo dahil natagpuan mo na yon....
***********************************
"Ang maging kontento sa isang bagay ay isang paraan para makamit ang isang kaligayahan o para maging masaya ka."
Kung tutuusin, totoo yun! Ang maging kontento ka at ipagpasalamat mo sa Kanya ang mga natatnggap mo sa buhay mo, isang paraan na yun para maging masaya ka. Ba't ka nga ba maghahangad ng isang bagay na lam mong parang ang hirap abutin? sasakit lang ang isip mo sa kakaisip kung paano maabot yun kung hindi naman pala kaabot-abot ang iniisip mo. Pero we also have to consider the fact that, we are craving because there is something that we must have to supply our satisfaction. Parang..we want something to have new environment, new knowledge, and to improve also ourselves.
HIndi rin kasi masasabi sa mga tao na kuntento na sya sa buhay nya hanggat may natutuklasan pa syang iba. HIndi mo rin masasabi sa kanila na kuntento na ang mga tao sa mga bagay na natatanggap nila kung hindi rin naman sila nasa-satisfy.Hmmm...siguro parang dapat mas sabihing..."you are contented because you are satisfied" pero kailanman hindi pwedeng masabing kuntento ka sa isang bagay pero hindi naman pala nakakapagsatisfy ng gusto mo. Para sa akin hindi matuturing na kaligayahan yun. Kung tutuusin, pasakit ang gagawin mo nun sa sarili mo.
So, i think there should be a satisfaction to yourself to be contented on what you have and what you are doing. YUn siguro ang makakapagpasya sa mga tao...
"H'wag maiingit"
Parang counter-part lang din 'to ng "pagiging kuntento" pero to happy in terms of "hwag mainggit" maybe, try to think positive. Think of a something na masasabi mo sa sarili na "kaya ko rin yan!, Magkakaron din ako nyan!" in a way na hindi ka magmamayabang and in a a way na pagsisikapan mo ang mga bagay na gusto mong makuha para hindi ka makaramdam ng inggit sa iba.
I think I dont have to explain more about this dahil hindi ko naman tipo ang pa-inggit inggit sa iba. KAsi ang tanong at sagot dyan.."ba't kailangan ko mainggit? kung kaya nila yan, makakaya ko rin. Kung nagkaroon sila ng ganyan, kaya ko rin magkaroon!" From that thinking, masasabi mong positive thinker ang isang tao and there is nothing to be envy about...From this, magiging masaya ka at the same time magiging magand rin ang outlook mo in life.
"Think positive"
............
"Be true to yourself"
MAhirap kasi ang magkunwari sa sarili mo dahil kahit kailan hinding-hindi mo ito madadaya! Siguro kailangan mong iwasan ang pagtatago ng tunay mong nararamdaman. Bagkus, i-express mo yun. Try to avoid din ang pagsisikreto sa mga bagay-bagay dahil dun minsan nakukulong ang sarili ng isang tao. Dapat palayain mo ang sarili mo...(parang sa modess) dahl dun kalang talaga sasaya. Ang hirap maging "great pretender" dahil hindi mo nae-express ang tunay na nasasaloob mo. Honestly speaking, kaya siguro, nakakapagtanong ako sa sarili ko kung paano maging mapasaya is because hindi ko namamalayang isa na pala akong "great pretender"! "great pretender" talaga dahil I always used tohide my feelings. Lagi kong pinapakita sa tao kung "ano ang dapat na maging ako" at hindi yung kung "sino talaga ako". Unconciously, hindi na pala ako nagiging totoo sa sarili ko, kaya minsan dahil sa hindi ko pagiging totoo hindi ko na tuloy alam kung ano ba talaga ang ugali ko. Kung ganito ba talaga ako o part lang pagkukunwari ko. So to solve this problem of mine, i try to observe myself and start to express my feelings para mapakita ko,kung sino talaga ako and to avoid misjudgement...
"Lastly, love yourself"
Ika nga: "walang magmamahal sa sarili mo kundi ikaw lang!" If you dont love yourself, you will feel hatred for the rest of your life! (o.a but its true) Kasi kung sarili nga hindi mo kayang mahalin, makakaya mo pa bang magmahal ng iba. So if you dont love yourself, definitely there is no way to be happy. Kasi sometimes love is the root of happiness. If you feel loved, you will also feel happiness, Then kung may taong nagmamahal sa'yo syempre matutuwa ka rin. Parang ganoon...you must love yourself for the sake of not only for your own happiness but also forthe sake of bringing happiness to others.
Marami pang dapat i-mention on how to be happy pero iiwanan ko muna ng ganyan...
************************************
So, sa tanong kong "paano ba maging masaya?" Actually may kasagutan na talaga pero nasa akin na lang talaga ang problema kung bakit natatanong ko pa 'to sa sarili ko na dapat ay hindi na!
Para kasing hindi ako satisfied sa ginagawa ko. I exert effort sa lahat ng ginagawa ko pero hindi ko alam if I'm giving my best. That is why, I dont feel satisfy on what am I doing. so dahil sa lack of satisfaction, its obviously lack of contentment! Kaya ngayon ang utak ko parang sabog na hindi ko alam kung bakit kailangan ko pa maisip ang ganitong bagay.
Another reason,...Kaya kong maging mabuti sa harap ng ibang tao, kaya ko rin maging isang mapagkakatiwalaan at tapat na kaibign pero ang maging tapat sa sarili koat walang pagkukunwari at tinatago...medyo mahirap ma-attain. Minsan kasi kailangan talaga magsuot ng maskara to cover up the feelings, kung alam mong that is the best way to cope up with them. MAhirap din kasi magpakatotoo kung makakanakit ka ng tao but then, you must be true to yourself, express your true feelings, dahil kung hindi ka magiging totoo lalo ka lang mahihirapan at lalo mo lang din pahihirapan ang ibang tao. sa pag-iwas mo sa pananakit ng tao dahil sa pagkukunwari, lalo mo lang sila masasaktan...
Siguro...may problema lang talaga sa akin kaya nakakapagtanong ako sa sarili ko ng ganito... Pero ika nga....
"the unexamined life is not worth living!" kaya sa tingin ko ayos lang din ang makapg-isip ako ng ganito para madagdag ko ang kaalaman ko sa buhay...
:)
******************************************
Paano maging masaya??
NAsagot na...naibigay na ang sagot but still, I need to find another answer that will satisfy myself. Sa ngayon habang hindi ko pa natutuklasan ang dapat ko pang matuklasan tngkol dito, siguro,..susubukan kong pasayahin ang mga tao sa paligid ko para maiba naman. Hindi ako magiging clown, o "comedy queen" sa harap nila para magpatawa! Basta I will make them happy na somehow maaalala nila ang nagawa ko para sa kanila. Yun din siguro ang maganda mission-"ang mag-iwan ng bakas!"Hmmm..malay ko...isa yun sa mga sagot kung paano ako magiging masaya....
******************************************
So paano...ili-leave ko muna ang post ko with an open question of...
Ikaw, paano ang maging masaya?
keep smiling...
:)
=maemi=
posted by Witch Mimi @ 2:27 AM
0 Comments:
Post a Comment
<< Home