FEC 421

Dream-PArt 2

After doing a simple poem for my previous dream, parang ayoko na atang sumulat! lalong lumalala ang mga eksena at patuloy na naging wirdo! May mga taong hindi ko kilala na umeksena. Sila pa ang kasama sa bida. Maganda naman kung tutuusin pero hindi ko gusto ang nagsi-ganap kaya...hindi na ako susulat pa para maalala yun! Kung tutuusin gusto ko nang kalimutan pero kapag nababanggit ang salitang "panaginip" o lumitaw man ang ilang mga bagay na nakita ko dun, naaalala ko. Pero di bale..lilipas din ito! sa ngayon, never na akong gagawa! Period!

~o~

FEC 421

Yun ang subject code ng OJT- office internship... na binabalak kong i-enroll. Nag-enroll ako nung friday lang. Maaga akong pumunta, hapon ako natapos... sa huli... na-enroll ko na nga. Solve kami ng kaibigan ko sa pag-aalalang hindi kami papayagan. Pero ngayon...napapaisip ako... solve na nga ba ang kagustuhan ko??

Inabot kami ng kaibigan ko ng ilang oras sa kakaisip kung paano namin ipapaliwanag sa admin kung bakit kailangan namin makuha ang ojt. Kinailangan namin isipin yun dahil sa di inaasahang pagpapatupad na bawal ang waiving of subject. Malamang, since inimplement yun, para naman kaming sira na pupunta pa sa admin para sabihin na magpapa-waive kami. Mahirap ng masabihan ng isang terror na college secretary na "hindi ba kayo nakakaintindi!" kaya nagkaroon muna kami ng konting pag-pa-praktis sa pangungulit.

Inabot nga kami ng ilang oras, pero sa pagtunganga na rin at walang ginagawa. Malaki kasi talaga ang posibilidad na hindi kami payagan since ang pag-asa namin ay yun lang talaga. Kaya bago sumabak sa kahihiyang aabutin, kumuha muna kami ng lakas sa mcdo. Sa burger at mcfloat at konting kwentuhan sa RCBC robbery, medyo nakalimutan namin ang pangamba at takot.

Ala-una na rin pasado nung magkaayaan na harapin ang dapat harapin. Pero bago ang lahat, pumunta kami sa kaibigan naming nagtatrabaho sa loob ng school, Baka sakaling may mahugutan ng tulong. Pagpunta namin dun, parehas din pala kami ng problema! Pero ayos naman sa pagbibigay ng payo.. "encode muna kayo, tapos kapag hindi na-add, punta kayo sa admin". Dahil sa wala nang iba pang maisip, sinunod namin sya. Laking katangahan nga naman, bakit nga naman ba nag-jumped kami agad sa conclusion, since di pa naman namin nasusubukan gawin iyon?? Pagdating sa pag-eencodan ng subjects...ayon! pasok agad lahat...walang waiving of subjects na nangyari dahil lahat ng mga subjects na napili namin ay pwede kahit pre req. Lalo na ojtna di pa talaga dapat ngayon, next sem pa! hay...may halong saya dahil sa katangahang nagawa namin. Solve kami...nakapag-enroll na...pasukan na lang ang hinihintay. ayos na...Ako kaya??

~o~

Hindi ko alam pero masaya naman ako na na-enroll ko ang subject na ito. Importante na kasing makuha ko ito para hindi na ako naghahabol sa oras pa for the next sem. Mabuting mas pinaaga ko para isang taon na lang talaga ang gugugulin ko sa pag-aaral (with one summer class). Kaya lang, ewan!bumabalik kasi ang pakiramdam na naramdaman ko last sem nung una naming pinag-planuhan ang ojt.

Hindi ako takot. Kinakabahan...sandali...pinakiramdaman ko ang puso ko..hmmm...hindi naman! Nag-aalala...siguro nga..pero ewan kung bakit??

Hindi sa wala akong tiwala sa sarili ko eh...tsk! Ako pa! basta sarili ko ang pinaguusapan, ayokong napapakialaman! Tiwala ako sa bawat desisyong ginagawa ko para sa sarili ko! Pero sa ngayon kasi... nagkakaroon ako ng mga doubts sa papasukin ko! Handa na nga ba ako sa ganito?? Kung tutuusin, ito na nga ang pinakahihintay ko matagal na. Kapag kinukwentuhan ako ng ate ko tungkol sa trabaho nya..nakakainggit, nakaka-excite, na parang gusto ko na ring gawin ang ginagawa nya. Noon nga...o magpa sa hanggang ngayon, parang minamadali ko ang pag-aaral ko para lang sa ganito. Pero, bakit ngayon parang...timeout muna! T_T

HIndi ko kasi malaman sa sarili ko kung natuto nga ba ako sa field na napili ko? May natutunan ba ako?? yung tipong hindi mo na kailangang ng libro o kung ano pa man para malaman mo uli ang isang bagay dahil automatic kapag nabanggit yun ay nasa utak mo na agad! yung tipong ganun?? Sagot ko.. parang oo na...alangan ako! Pero kung tutuusin, sabi na rin ng mga prof na nagdaan sa buhay ko, "ang lahat ng pinag-aaralan namin ay theory lang! Hindi lahat ng yun ay mai-aapply sa kapag nagta-trabaho kana!" sa bagay, totoo naman! Isa ito sa pinanghahawakan ko para medyo bumalik ang engganyo ko sa minsang ginusto ko. Isa pa dito ay yung mga kwento ng ate ko. Kahit na nakakalula minsan o nakakasawa nang pakinggan dahil pa-ulit-ulit, medyo lumalakas na rin ang loob ko kpag sinasabi nyang madali lang! Humahawak kasi sya ng mother PO ng isang kompanya. Graduate sya as BS Communication Arts, napakalayo sa course na natapos nya pero nagamay nya ang gayung kabigat na gawain. Pano pa kaya ako e mas dun ang field ko? Malamang mas gamay ko yun!

Pero hindi ko pa rin alam... siguro sa simula lang ito kasi papasok pa lang ako. Once na nasa loob naman na ako, dun ko na lang masasabi kung ayos ako o hindi. Kung may kulang pa o tama lang! malamang madadagdagan ang malalaman ko pero sana lang wag ako magulat sa kung anong makakaharap ko dun!

~o~

sa ngayon ikapapasalamat ko talaga ang pagkakaroon ko ng ojt. Kahit na buong araw akong magiging wala sa bahay, kasama na rin ang klase dun! 4 hours na araw araw ang ojt tapos 7 hours na klase...hay...kakayanin ko yan! Basta salamat na lang ng marami sa Kanya dahil 'to na ang napiling maitadhana sa akin. Ayos lang, magiging maganda naman ang reward eh. 1 taon na lang..tapos na ang lahat!

Siguro.. Think Positive na lang...to throw away all the doubts or whatever! basta basta!! Bahala na sa pasukan! Tulad ng sinasabi ko noon at magpa sa hanggang ngayon... "GAWIN ANG DAPAT GAWIN!" wala eh...basta! Adjah adjah! yun na lang muna siguro! T_T Ayokong idaan sa tulog ang lahat! T_T

Mawala na sana ang ganitong pakiramdam!

T_T

GOD Bless...

:D

=mimi=

Dream

Kakaiba talaga ang utak ng tao! Hindi ko alam kung ano ang dahilan bakit kailangan managinip sa tuwing natutulog. HIndi ko makitaan ng kasagutan kung bakit nagbibigay ito ng kakaibang pakiramdam sa tao. Mapamaganda man o masama ang panaginip mo. Tiyak may epekto sa'yo!

Panaginip...hay...isang lugar na tanging ikaw lang ang bida! lugar na kailanman hindi ka mamamatay, buhay ka pa rin kahit patay na ang ginagapan mong eksena dun!

Panaginip, ayoko nang maniwala dun! Pag gising mo, maaaring limot mo na rin ang lahat. O kung hindi naman... maalala mo pero..hanggang alaala na lang ang lahat..

~o~

game! (naglalaro ba tayo! '"tumigil ka!")

hmm.... sa totoo lang...hindi naging maganda ang araw ko ngayon. Pumunta ako sa school para ayusin na ang sched ko pero nakakawalang gana lang dahil hindi maganda ang mga oras na nilaan nila. Kailangan kong ayusin ang slot ko for ojt...kaya namang maayos (dahil aayusin ko)..kaya lang...hindi lang talaga ako natutuwa. Hindi maganda..bad trip lang!

Lalong hindi gumanda ang araw ko ng abutan ako ng malakas na ulan sa maynila. Ang hirap sumakay! bukod pa dun, ewan kung yung mga tao sa paligid ko ang may problema o AKO ang syang may TAMA! SIRA!

Pagkauwi ko sa bahay... maayos naman... pero hindi ang mga tao sa paligid ko. Saksakan ng katamaran ang mga kapatid ko! Buti hindi ko namana yun sa kanila. Kainis dahil ako ang nagluto ng sarili kong hapunan! Binalak kong iutos sa kapatid kong bunso pero mukhang mas pagod pa ata sa kin yun! Nakakapagod nga siguro ang humawak ng telepono at cellphone simula umaga hanggang sa umaga na uli!

~o~

Ayoko na munang magsalita ng hindi maganda ng direkta sa kanila. Mahirap na... maging ako pa si witch Yoo Hee sa paningin nila. Mabuti nang manahimik at gumawa na lang ng kung anu-ano...

sa tuwing naiinis ako, kundi paggigitara ang ginagawa ko... sa pagsusulat na lang sa harap ng kompyuter ang ginagawa ko. Nagsilbing koleksyon ko na rin ang mababasa sa baba nito. Yun nga lang..nung magkavirus ang kompyu...tuluyan ding naglaho ang mga pinaggagagawa ko. Sayang! HIndi ko man masasabing maganda ang pagkakasulat o kung anuman...ang importante napababago nito ang nararamdaman ko!

ANg dami kong pasakalye...simulan na!

Nanaginip ako kanina...medyo wirdo pero maganda..Sayang! panaginip ay sadyang panaginip lang... Hindi ko na lang direktang ikukwento pero idinaan ko na lang sa ganito para mawala ang inis ko...

Panaginip

Nakita kita sa aking panaginip
Ewan ko ba at hindi ko lubos maiisip
Sa tuwing kumukuha ako ng isang idlip
Sa aking pagtulog, ikaw ay sumisilip.

Nais kong tumawa
Dahil sa mabilog mong mukha.
Nais kong ngumiti
Habang hawak mo ang aking pisngi

Pero sandali...
sandali..
Nawawala kana sa aking panangin
Dahil sandali..
sandali...
Nilipad ka lang ng hangin
Papunta ba sa'kin?

Lumiwanag na ang araw
Ninais na ikaw ay matanaw
Ngunit nang ang mata'y may mapukaw
Ang nakita ay di pala ikaw.

Ninais humimbing
Nang muli madama ang iyong lambing
Ninais bumalik
Nang muli madama ang iyong halik

Pero sandali...
sandali..
Nawala ka agad sa aking panangin
Dahil sandali...
sandali..
Nilipad ka lang ng hangin..
Papunta lang sa panaginip

Sa aking isip...
Ikaw ay sumilip...
Sa aking pagidlip....
Ikaw ang panaginip...



Time : 11:47:47pm/052008/ 0003
Made by : Ako lang...wala nang iba pa!
Made while : WALA! Just sitting here...sick and tired! XP
Inspired by : my dream.. last night...
Reason for making this : to cure myself! I think, I’m getting sick...
Message : salamat sa aking mga wirdong panaginip! Nakakapag-create ako ng mga ganitong klase na...EWAN! Thanks coz
somehow, it gives me strength to move on and on... Naks! Ano kayang panaginip yon??

~o~

nang mabasa ko uli ang ginawa ko, aking napag-alaman na.. ang korni ko pala! aheheh...pero sinulat ko ito hindi para magpatawa, hiyain ang sarili ko o kung ano pa man! Ginawa ko ito para hindi ko makalimutan. Wirdong panaginip! pero nakakatuwa. Bat kaya ako nanaginip ng ganon?? Ayokong mawala na lang ito basta basta at tuluyan na lang maglaho. Sayang eh! Panaginip na nga lang ...tsk! ba't kasi naging panaginip pa?! Siguro isang dahilan kung bakit tayo nananaginip ay para may maalala, magpaalala at gawing alaala ng kung anuman ay hindi ko na alam!

Basta...salamat sa panaginip na ito! aheheh..kapag naaalala ko...nawawala ang inis ko! heheheheh...


=mimi=

P.S.
Actually, nung tina-type ko yan may tono na pero ewan bigla na lang nawala! O_o

Mother’s Day Special...

Mother’s Day??

Halos kahapon lang nangyari na parang ayoko ng imikin ang mga magulang ko dahil sa sobrang inis ko sa kanila. Hindi ko kasi alam kung bakit laging natataon na kapag aalis, hindi mawawala ang eksenang...magsisigawan muna, magwawala at magbabalibagan, magkakaroon ng alitan o tampuhan. Hay nako... di ko talaga maintindihan kung bakit laging nauuwi sa ganoon ang eksena?! Pero ganon pa man ang nangyari, tuloy pa rin ang lakad...delay na nga..nakakawalang gana pa! Pero ang kinaganda lang, matapos ang lahat lahat ng nangyari o pinaggagagawa nila sa bahay, bago pa matapos silang kumain, bati na ulit ang dalawa! Ewan! Ang pangit man sabihan sila ng anak nila ng ganito pero, since sinasabi ko lang naman ang nasasaloob ko... gusto kong sabihin na parang silang mga SIRA! Di ko alam kung trip talaga nilang gawin yun sa tuwing aalis kami o nagkakataon lang! Kairita talaga! Kainis! Nakakawalang gana tuloy tumuloy! XP

Nung mga oras yun...gusto ko nang sugutin ang nanay ko. Sumigaw para magsi tigil silang lahat. Pero di ko ginawa. Ang tanging nagawa ko lang ay manood at makinig. Pagkatapos, nung hindi ko na nagugustuhan ang pinapanood ko, pinatay ko na ang pananahimik ko. Nagsalita ako at nakialam na.. Pero di ako sumigaw. Kala ko matatapos na ang lahat nung umakyat na ang nanay ko sa taas papuntang kwarto nila, pero hindi pa pala tapos yun. Itinuloy dun sa taas! Letse talaga!

Tuloy ang ingay...
Tuloy ang balibag ng pinto...
Tuloy sa pagsigaw....

Hayun ulit ako, tuloy din sa taas. Iniwan ko na ang tatay ko nun sa baba dahil tahimik naman sya. Nanay ko lang naman ang maingay o mukhang bibigay kaya alam na ng tatay ko kung ano ang dapat kong gawin.
Umakyat ako at hindi na naman nakatiis... medyo nagtaas ng konti ang boses ko... dahilan para matauhan na ang nanay ko sa pinaggagagawa nya. Kita mo nga naman ang eksena... Dito na lang muna dahil ayoko ng balikan pa yun!

Kung mapapansin mo, Ako, ang tatay ko at nanay ko lang ang nasa eksena, nasaan ang papel ng kapatid ko??

Sa totoo lang, di ko rin alam nung nasa baba ako...katatapos ko lang maligo nung mga oras na yun kaya di ko alam kung saang lupalop sila ng bahay nandoon! Hindi ko rin alam kung bakit parang wala silang naririnig o alam sa nangyayari. Pag-akyat ko, ito ang papel nila: ate kong pangatlo, nagaalaga ng bata, ate kong pangalawa..hmmm...excuse yun! (naalala ko...paglabas ko, sya pala agad ang pumasok), panganay... tinatalakan si manang (sila ang dahilan ng lahat eh..actually!), kapatid kong bunso...may sariling mundo...mundo nya nasa cellphone(kapag napuno ako dun, magkakaroon ng sariling mundo ang cellphone nya eh..sa basurahan!).Yan! yun ang papel nila...sa inis ko, walang naglakas ng loob na kumontra sa anumang inutos at sinabi ko. Yun nga lang...hindi naman nila pinatigil ang gulo...

Hmp! Wala naman talaga akong balak na i-kwento ang nangyari kahapon pero ewan bat na-ikwento ko pa. Pero ayos lang...nanay ko naman ang bida sa taas eh...kontrabida...AKO!

***O*o*O***

Mother’s day...

Ang buong akala ko, May 14 pa yun! Kaya hindi ako naniwala sa nakapaskil sa Ticket boot na ride all you can for P150 only, a mother’s day special May 11, 2008. Nung mga oras na yun, malakas ang paninindigan kong sa 14 pa yun kaya hindi ako bumili ng regalo. Nilibang ko ang sarili ko sa paglalaro kasama ang bata... (si bebi nga lang ang naglaro eh!)... at pagkanta! (dahil wala akong magawa..)

Ngayon pala talaga ang Mother’s day. Nag text kasi sa’kin ang kaibigan ko. Bandang 1:30 am na yun ng malaman kong mali ako sa inaakala kong 14. Bakit ba kasi hindi ako naniwala sa lucky number ko..yan tuloy..di ako nakabili ng regalo. Pero ngayon, syempre hindi ako papayag ng ganoon kaya nung naunang makaalis ang mga magulang ko papuntang binyag, inutusan ko na lang si Manang bumili ng cake at roses. Yun solve! Nagulat ang nanay ko nung sorpresahin namin sya ngayong gabi. Hindi nya siguro inaakala na meron kaming nakahandang ganoon. Actually, lumang style na namin yun pero ewan bakit nagugulat pa sya. Medyo nagkaroon pa rin ng konting tampuhan sa nanay at tatay ko pagkauwi nila kanina pero naayos din agad bago matapos ang pagkain namin ng cake.

Hindi kaya gutom lang ang mga iyon kaya nagkaroon sila ng tampuhan?? O_o

***O*o*O***

Masyado nang mahaba ang intro ko...

Nanay ko... simple lang ang ugali ng mama ko. Ito ang madalas nyang sabihin kapag may nakaalitan syang tao “Ako! Mabait akong tao kung sa mabait, pero kung tarantado ka, mas tarantado ako!” hanep sa tapang ang nanay ko! Mala-Grabiela ang dating! Handang sumugod sa kaaway! Handang makipagpatayan! Hindi patatalo! Sige mama...SUUUGOOD! ...hay...pero tama lang ang mama ko..mabait naman talaga syang tao. Sinong makakapagsabing hindi mabait ang mama ko matapos nyang pagbigyan at tulungan ang taong ngayon nya lang uli nakita after 27 yrs! Matapos nyang mag mistulang mala-“Kapusong totoo!”, “wish ko lang!”, “Sagip Kapamilya!” sa probinsyang inuwian namin, Sino nga bang makakapagsabing hindi galante...este...mabait ang nanay ko?! hay..sensya na dun..pero alam kong hindi masama ang tumulong pero hwag naman manamantala...nakahalata kasi ako eh! Ultimo..malay ko kung sino at kung kaano-ano ko yon ay nabigyan pa ata ng tulong?? Donasyon?? Abuloy?? Heheh ang sama ko na! mabait lang talaga si mama kaya tuloy nagmistulang bangko sya! Masaya naman si mama nung mga oras na iyon kaya...hmmm...masaya na rin ako. Masaya?? Sige na nga! Alang alang kay mama!

Bukod sa matapang at mabait ang nanay ko, mayabang din yan! Heheh...pa-donya effect kung minsan. Yun eh yung mga oras na may sumpong. Siguro bilog ang buwan nung mga oras na iyon! Weheheh...Minsan talaga parang may topak ang nanay ko. Minsan mabilis mainis, mairita at magalit kahit sa isang maliit na bagay lang. Minsan naman sa maliit na bagay o malaking bagay na kamo...ayos lang! Hirap maintindihan minsan..kaya solusyon ko dun...intindihin na lang. Siguro, bilog nga ang buwan! Ahahaha...

Marami pang katangian ang nanay ko bukod sa napakalinis nyan sa katawan at maselan. Mahilig din sa beauty products at accessories. Girl-ing – girl-ing ang dating! Ewan ko kung bakit sa magkakapatid, parang ako lang ang hindi namana yun! Pero ayos lang... hindi ko na rin hihilingin..mahirap na!


Nanay ko talaga...mairita man ako sa katopakan nya minsan, magkaroon man ako ng konting tampo dahil sa hindi makatwiran na nangyayari minsan..masaya ako dahil sya pa rin ang nanay ko! Ewan...Ganoon siguro talaga ang mga nanay...halos lahat ng maliliit na bagay kaya nilang mapalaki at gayun din naman ang malalaking bagay pwede nilang mapaliit. Kaya rin nila mabago ang ilang mga bagay... Kung tutuusin, hanga talaga ako sa mga nanay dahil pwede sila kahit saan mang larangan... Magluto (chef), magbudget(accounting), mag-design at mag ayos ng bahay (interior designer), manggamot ng hindi pang lumalalang sakit(nurse/doctor), magturo(teacher), manermon (preacher), nagpapatawa(comedian), nangaaliw at nagpasaya(entertainer), nananakot (monster!!!), namamalo (hitter), maglinis ng mga kalat (metro aide! Joke lang...), marami pa wala lang na ako maisip. Basta! Halos lahat ata ginamay na ng mga nanay! Ultimo risking their lives... gagamayin na rin nila! Which is ginamay na pala talaga nila nung una pa lang na ipanganak tayo! WAAHH..saksi ako nun! sa ate ko.. grabe...nakaka-trauma! Pero tapos nun..ayos lang ang lahat sa kanila..masaya pa kahit nasa bingit ng kamatayan ang buhay nila dahil sa’tin. WOW! Yun ang the best na ginawa nila sa buong buhay nila! At mas magiging “super” the best yun kung nalaman nilang napalaki nila ang mga hudas na yon ng maayos. Risking their lives is not a risk anymore! Kung magkakagayon! XP

Hay...nanay ko talaga! Di man nya mabasa ‘to dahil wala namang hilig sa kompyu yun..ayos lang! Ayaw ko rin naman ipabasa eh...hehehe... Medyo magda-drama lang ako ng konti....

Ahem! Message/s:

Mama,

Alam kong hindi nyo alam na naiinis na pala ako sa inyo(minsan). Pero alam kong alam nyo naman ang dahilan kung bakit ako naiinis kung baka sakaling malaman nyong naiinis pala ako. Heheh..kilala nyo naman ang ugali ko...hindi ako basta basta gumagawa ng anumang aksyon o reaksyon ng walang dahilan. Wala naman akong topak maging kabilugan o hindi kabilugan ng buwan! (*peace) na bigla na lang maiinis ng ganun-ganun na lang. Wala naman akong tinatago na kahit anong hinanakit...kung meron man..tingin ko malalaman nyo agad iyon! Sakit ko nga lang eh..kahit anong tago ang gawin ko...alam nyo na agad! Salamat sa gamot na syrup o tabletang durog...nakakainom ako ng gamot! XP Hmmm..wala na akong ibang wish but to stay safe and be happy...always!

Salamat sa lahat! Yun lang poh and Happy Mother’s Day... muuuwaahhh!



++++++++++

Heheh..talagang dito na dinaan ang lahat eh noh? Sensya na pero ito talaga ang kahinaan ko. Hindi kasi ako ganoon bold! Ang importante kasi sa akin ...“well done and not well said!” So hindi man ganun ka “well” ang mga nasabi o sinabi ko, I will make it sure that what i’ve said will be done well!

Nanay, nay, Mama, Mammima, Mee, Mommy, Mom, Okasan...o kahit ano pang tawag sa mga nanay dyan... Happy Mother’s Day to all!

=mimi=