Nararamdaman mo ba na magba- bagong taon??

Nararamdaman mo ba ngayon ang pagpasok ng bagong taon??

Kung ako ang tatanungin....Sa anong paraan na hindi ko gaano naramdaman na malapit na sumapit ang pasko nung mga nakalipas na araw, mas malala ang ngayon!

Hindi ko nararamdaman na matatapos na pala ang taon. Bagamat nakakarinig ako ng malalakas na putukan sa labas, wala pa ring epekto at hindi ko nararamdaman na magba-bagong taon na pala. Siguro..sa nakikita ko ngayon, dahil sa hindi ko maramdaman na malapit na ang pagpasok ng bagong taon medyo pawala na rin ang ispirito o sabihin nating diwa at kahalagahan kung bakit nga ba nagkakaroon ng selebrasyon sa araw na yun.

Marahil ang dahilan ng pagkawala at nagsisilbing ordinaryong araw na lumilipas ay ang kahirapan ng buhay. Sa bagy..hindi naman na kasi nabago yan sa Pilipinas, sa bansa. Pero marahil hindi lang naman ang bansa natin ang nakakaranas ng kahirapan. Halos lahat naman nakakaranas ng hirap. Sino bang hindi?

Pakiramdam ko ngayon pumapasok lang ang bagong taon pero hindi nagbabago ang buhay ng tao! Ano ba nga naman ang bago sa araw sa kalendaryo? wala rin naman nababago sa pinagdadaanang mga numero?? Anong bago sa apat na Linggo meron sa isang buwan?? Lilipas at Lilipas uli ang labindalawang buwan na may katumbas na isang bagong taon uli na simula. Anong bang bago sa bagong taon?? Nababago kasi ang numero, ganun?? Halimbawa...dahil 2006 ngayon sa susunod na taong darating 2007. So bago yun kasi yung 6 napalitan ng 7! Ganun ba yun??

******************************

Ewan ko...siguro masyado lang ako nag-iisip at nago-over react sa mga nakikita ko at nararamdaman ko. Wala kasi akong makita at maramdaman na may nagbabago nga sa bagong taon. Kahit kasi sabihin kong kahit hindi na lang ang tao ang magbago kundi ang patungkulan na lang ay ang araw...wala pa rin..panahon...oras...buwan...taon...wala pa rin. Wala pinagbago! Sabihin na lang natin na dumadaan lang sila pero ano ang bago??


*****************************

sa naiisip ko ngayon, maari lang maramdaman ang pagbabago ng taon kung ipararamdaman ng tao na nagbabago rin sila. Kung tutuusin, sino lang ba kasi ang may buhay sa mundong ito...HIndi ba tayong mga tao lang?? Tayo lang ang nabigyan ng kakayahan para makapagbago ng isang bagay! Kung walang kikilos para magkaroon ng pagbabago...paano magiging bago ang panahon, ang oras, ang araw, ang buwan, ang taon...kung walang kikilos para magbago nito.

Magiging simpleng araw at taong lumipas nga lang ang "taon" kung tayong mga tao ay walang pagbabago...

Importante pala talagang magsimula ang pagbabago sa tao para maramdaman mong nagbabago rin ang panahon, ano??


*****************************

Hindi ko alam...pero sa nakikita ko ngayon wala akong nakikitang bago sa bagong taon kung wala akong nakikitang pagbabago. Maaring ang numero lang nagbabago sa bilang ng taon pero ang ugali, nararanasan o karanasan, pagkilos ng isang tao, wala akong nakikitang pagbabago kung wala nga namang nais na magbago.


*****************************

Sa ngayon siguro, alam ko hindi naman agad agad napapagpabago ang isang bagay pero at least sana, subukan di ba??

Alam ko sa sarili ko medyo hirap din ako magbago pero at least alam ko rin sa sarili ko na sumusubok ako. Hindi naman ako nagsasalita lang dito na pahangin lang! Sayang naman 'tong sinabi ko kung patatamaan ko ng salita na 'to ang sarili ko. Hindi naman ako gago! para magsulat na alam kong ito ang diperensya ko!

*****************************

New years resolution??

Effective pa ba yun??? kahit anong oras, araw, panahon naman basta naiisip mong may dapat baguhin sa sarili mo hihintayin mo pa ba ang sumapit ang katapusan ng taon at pagsapit ng bagong taon??

Hmmm..wala lang....

Pero ako may new years reso ngayon, Actually, natyempuhan kasing matatapos ang taon kaya gagawin ko na lang ito new years reso ko...

BABAWAS-BAWASAN KO ANG PAGIGING MAINITIN NG ULO KO. IIWASAN KO ANG MABILIS NA PAGKAIRITA!

Napansin ko kasi yan sa sarili ko ilang linggo na rin ang nakakalipas...pinipilit kong baguhin.At medyo nababago ko naman..:)

Kung dati talagang parang nakakabulyaw ako sa mga tao dito sa bahay...ngayon, pagirita at inis ako sa mundo...tahimik na lang ako. At para mawala ang irita ko...Kahit inis...pinapakita ko na lang ang pamatay kong ngiti, kahit hindi naman ako marunong ngumiti! Kasi nakakapagtaka nga naman sa part ng ibang tao kung pati sila madadamay sa irita,inis at katopakan ng isip ko! Kaya ang gamot ko na lang sa sakit kong iyon, isang malaking SMILE kahit minsan sa mukha ng mga tao na dito sa bahay, isa na akong baliw! Ayos na rin kaysa makanakit pa ako di ba? At least kung nakangiti ako, wala akong nassasaktan. Hay nako...pero ang laking pasakit din naman sa sarili ko! Padagdag ng padagdag ang kinikimkim ko. Buti nga hindi ako inaatake sa puso. Hmp! pero napapansin ko...pag ganoon hindi lang ako makahinga. Ang hirap! Kaya iniiwas iwasan ko rin talaga ang magalit. Pinipilit ko kalmahin ang sarili ko sa mga bagay na makakapaggulat at galit sa akin. Hehehehe...dito ko lang yan sinabi sa blog ko dahil pag nalaman ng mga tao dito sa bahay magiging issue na naman ang kalusugan ko. Magiging parang isang showbiz ang buhay ko dito sa bahay kaya h'wag na....

*******************************

Alam kong medyo napalayo na ako sa topic ko sa taas. Medyo gumanda-ganda na rin kasi ang mood ko ngayon kaysa kanina kaya hindi ko na alam kung paano ibabalik ang katopakan ng post ko sa taas.

Tama na muna siguro 'to dahil alam kong mahaba haba na rin ang nasulat ko.

HAPPY NEW YEAR! na lang siguro. Maging maganda nga sana ang pasok ng taon sa mundo. Lahat ng gustong magbago at magkaroon ng pagbabago...sana nga magkaroon kung yun sa tingin nila ang makakabuti hindi lang para sa sarili nila kundi pati na rin sa kapwa nila!

Ayos na siguro 'to!


ayos?

ayos!


=mimi=



P.S.
HIndi ko alam kung may napapadayo sa blog ko na 'to pero kung bakasakaling meron ang masasabi ko lang..."Hindi nyo kailangang patulan ang sinabi ko sa taas! Kabaliwan ko lang yun! Wala kasi ako sa katinuan kanina kaya ko nasulat yun. Pero...aaminin ko, hindi ko talaga nararamdaman ang pagpasok ng bagong taon. Wala kasi akong nararamdaman na pagbabago eh..kaya ganoon"

Happy new year uli sa lahat ng tao sa mundo! Naway maging masagana tayong lahat!


:)

Yun

The best Christmas experienced I ever had!

Tapos na rin ang christmas...sa wakas...nakaraos din sa pagdiriwang na yun!

***************

Masaya naman ang naging cristmas ko this year. Actually...hmm...pwede kong masabing "I have a great christams this year!" dahil lahat ata ng pwedeng maramdaman ay naramdaman ko na pwera lang ang umiyak!


Kung babalikan natin yung mga nangyari sa akin nung mga nakalipas na araw (nitong christmas) ito yun....

1.nakasira ako ng usapan! nakakahiya pero wla akong magagawa eh...dala ng pangangailangan lang talaga sa bahay kaya kinansel ko muna.

2.Nung papunta sa simbahan, nabwisit ako sa driver ng isang sasakyan dahil ayaw magpadaan. Nainis ako dahil ang hina ng utak sa diskarte! Ang damot damot pa! hehehe...correction magsisimba pa naman ako irita na agad..Loko kasi talaga yun eh...paskong pasko kadamutan ang pinapa-iral hindi bigayan! hmp! BAD! Halatang medyo inis pa ako, ano?

3. Nakabawi ako sa usapan...ok na yun...kahit medyo pagod. Mahirap na madisappoint si loveeduvs! (tawagan namin minsan kahit hindi pa kami!)

4. Nung may nangangaroling na bata...binigyan ko ang batang "cute" na babae ng P100. Kungtutuusin napakalaking halaga para sa isang batang kalyeng nangangaroling. Kaya lang kasi naawa ako. Nung matapos kong malaman sa pagi-interview ko sa kanya na may mga kapatid daw sya, Nasa bahay at iba lumalaboy din, magulang nya nasa bahay, mag-isa lang sya at walang kasama, at higit sa lahat wala raw silang handa sa pasko! Para sa isang batang katulad nya na may napakamura pang edad, napakasakit nga naman maranasan na hindi ka man lang nakakapagsaya ngayong pasko samantalang habang palaboy laboy ka sa paligid nakikita mo ang ibang kagaya nya na may magandang pamumuhay ay nakakapagsaya at nakakakain ng masarap. Kaya yun, dahil sa awa at tutal pasko naman...minsan lang yun. Sinamantala ko na ang sarili kong magbigay ng ganoon kalaki. Sinabi ko na lang sabata na h'wag nyang sasabihin sa iba ang binigay ko. (mahirap na baka may dumating pa eh, mauubusan ako!) Sinabi ko rin na ingatan nya. Hmmm...hindi man makakabili ng maraming handa ang binigay kong P100 at least sa tingin ko makakatulong din yun para pangkain nila. Sayang at hindi ko natanong ang pangalan ng cute na batang yon. Maluha-luha pa man din sya nung kinukwento nya buhay nya. Pero buti hindi umiyak dahil baka sugurin ako ng kung sino man... Pero pwede na rin siguro akong pumalit kay willie ano bilang host ng wowowee nung mga oras na iyon. ano sa tingin mo??

5. Tumawag ang ate ko sa phone para magpasundo dahil sa wala na raw masakyan. Inis na inis ako dahil hindi ko na na-entertain ang bisita ko at isa pa pabalik-balik ako sa taas namin para kausapin ko ang daddy ko. Kinakausap ko at hmp! pinakikiusapan dahil sa kawalan ng diskarte o maling diskarte ng ate ko! Hay nako...nakakahiya. Hindi ko man matignan ang mukha ng bisita ko pero malamang halata sa mukha ko at nakikita nyang inis ako. Pero hindi pa ako galit. Inis pa lang! Kaya lang, nakakapanghigh-blood din. Buti na lang hindi mataas ang dugo ko pero delikado sa daddy ko dahil yun! mataas ang dugo nya. Kainis lang talaga ang ate ko dahil kung hindi lang sana sila pumunta ng sm hindi sana magsisisra ang pasko! HAy nako...alam naman na kasi na pagpasko talaga maraming tao ang nagla-last minute shopping, malamang traffic tapos nakisabay pa sila! Isa pa, umalis na sila para mamili ng kung ano pang gusto nilang bilhin tapos nakauwi na nga sa bahay, umalis pa ulit para mamili. Edi sana nilubos-lubos nalang nila yung pamimili kung saan man iyon para isahan nalang hindi ng pabalik-balik pa sila. Yan tuloy ang nangyari! Hmp! kainis! dito talaga ako nainis nun! Pakiramdam namin ng daddy ko, parang nasisira ang diwa ng pasko dahil sa ginawa nila.

6.Bago ako umalis ng bahay kasama si "manang" para sunduin ang ate ko, nagpaalam na rin ang kaibigan ko. Ang hirap din kasi, andun sya pero wala naman ako. ano yun di ba?? Buti na nga lang pinapauwi sya at least parang hindi naman masyadong napilitan na lang sya umalis. Hehehe...bilang pawala ng init ng ulo ko. Nanghingi ako ng...kiss sa pisngi!hehehe...wala lang! pa christmas! wala syang gift eh..dapat lang bigyan nya ako nun! Nakakainis dahil pasimple na nga akong gumaganon ang bagal pa! Tama ba 'to parang nagreklamo pa ako. Batsa ganun pa man..salamat na lang sa kanya! di ko nasabi yun eh.Marami na rin akong kaibigan ang humahalik sa akin na hindi ko akalaing hahalikan ako, sya lang ang hindi pa. Gayunpa man kakaiba pa rin ang kanya kaysa sa iba..Ewan ko ba...wala lang! pero nakakatuwa! First time siguro nun maka ano ng babae!weheheheh...Pero ang weird ah..sa tuwing maiisip ko yun, unconcious na nakahawak ako sa pisngi kung san nya ako ginanun! ayoko ng banggitin yung word..nakakahiya eh!:P

7.Pinangsundo namin sa ate ko, tricycle. First time kong mapadayo sa lugar ni manang para makiusap sa mga tricycle driver na marenta ang tricycle nila. Gumana naman ang pagpapa-cute ko. Actually kahit hindi na ako magpa-cute given na yun! given na ang kakyutan ko kahit medyo galit at irita ang mukha ko. Madali ko naman napagpapayag. Ok na yun. (ang lakas ng hangin dito!...tinatangay ako)

8. First time kong pumunta ng sm na nakatricycle lang! Anak ng yan! naninigas kami ni "manang" sa loob ng tricycle dahil sa lamig. Ang dilim pa ng daan pero wala namang traffic. Yun nga lang syempre parang nakakatakot pa rin magbyahe ng tricycle lang tapos highway pa. daan talaga ng malalaking sasakyan! Pasaway talaga ang ate ko.

9.Pagkarating namin sa sm..wala na run ang ate ko. Sa madaling salita, nagaksaya lang ako ng time, effort and money para lang sa ate ko. Pasaway talaga! hay nako...inis ako pero dahil sa maraming tao ang maaring tumingin sa akin pag nagreact ako ng sobra-sobra, nasa poise pa rin ako. First time ko rin lakarin ang saradong sm paikot. Inikot namin ni manang, bakasakaling nasa ibang venue lang sila. Pero wala rin kaming napala kaya umuwi na lang kami.

10. Hay nako...tulad ng sinabi ko, sayang ang time, effort ko sa pagpapa-cute kanina at paglalakad sa sm mas lalong nasayang ang pera ko dahil wala naman akong napala! Hindi kami binigyan ng mama ko o ng daddy ko ng pera pangbayad sa tricycle dahil nakalimutan kong manghingi. BUti na lang dala dala ko ang mini bag ko na may pitaka. Baka mamaya isipin ng driver, ang cute ko pero wala naman akong pera! kakahiya!wehehehe...sobrang kapurihan ko na ata sa sarili ko...tama na siguro, hanggang dito na lang sa #10. Parang hindi bagay eh. Siningil ako ng P130. Sa totoo lang ang laki. Pero hindi na ako nagreklamo kasi nga naman masyado ko na syang inabala na wala namang napala. Isa lang talaga malaking abala.Inisip ko na lang..."sige, pamasko ko na lang yun sa kanya!" pero ang sinabi ko sa mama ko, P100 lang ang siningil sa akin. Hmp! nakapagsinungaling tuloy ako ng di oras! kainis talaga.

11.nakauwi sila ng past 9:00 tapos nagbalot balot ng regalo. HIndi ko na nagawang magsalita ng kung anu-ano pa. Baka kasi paskong-pasko atakihin ako ng sakit sa puso edi nagpasko at bagong taon ako ngayon sa ospital! tumulong na lang ako sa kanila ng sa pagbabalot dahil malapit ng mag-12 hindi pa sila tapos. Talaga nga naman oo...pag nagsama ang mag-asawang yon...delubyo! delubyo para sa kin! Hay nako....

12. Masaya naman ang pasko...nai-celebrate naman din ng masaya kahit ganoon ng mga nangyari. Nakatanggap ako ng jacket na itim sa exchange gift. Mama ko pala nakabunot sa akin. Tapos nakatanggap din ako sa mama ko ng bagong pitakang black and white ang kulay. At nakatanggap naman ako sa ate kong pasaway ng damit na kulay puti. Hmp! O di ba...black and white ang drama ng tema ng regalo sa akin! Walang ibang kulay kundi black ang white. Pero salamat sa kanila dahil magagamit ko talaga yun. :)


**************************************

Nang makauwi ako sa bahay matapos kong umalis ng walang nangyari, nagpalamig ako ng ulo sa labas. Humiga ako sa kotse ng daddy ko at nag moon bathing at star gazing. Ang saya pala gawin yun! Mas nakakapayapa ng utak katulad ng pag tumitingin ka sa dagat mag-isa. Nung mga oras na iyon ako lang din ang nasa labas. Actually, basta pagnakakaramdam ako ng galit o pagkainis, wala sa akin ang takot takot kaya kahit na ako lang ang mag-isa sa labas at gabi pa noon...wala akong pakialam.

Yun nga,,,habang nakahiga ako at nakatingala sa langit...pumasok sa isip ko ang mga nangyari sa akin sa buong oras at anong na lumipas.ANg dami ko na rin pa lang napagdaan kung babalikan. Kahit medyo inis ako,nawala yun ng biglang pumasok sa isip ko na, maswerte ako dahil nagkaroon ako ng pamilya kagaya ng pamilya ko ngayon, kaibigan at higit sa lahat buhay na ganito. Kahit minsan sadyang mapagbiro ang buhay na parang susuko ka na minsan sa mga pagsubok, natutuwa akong malaman na sa pagtapos ng taon na 'to, napagdaan ko at nalagpasan ang pagsubok na iyon. Sana nga mas maging matatag pa ako sa darating na bagong pagsubok sa bagong taon na naman ng buhay ko.

Magpapakasenti pa sana ako nung time na yun pero lumabas ang kapatid ko...inistorbo ako...pero ok lang kasi parang wala pa ako sa sarili nun dahil sa kasentihan ko. Pero totoo naman ang sinabi ko. Pumasok na ang kapatid ko, itutuloy ko sana ang pag mo-moon bathing at star gazing kaya lang tumawag si loveeduvs. Medyo naputol ang pagpapahinga ko pero natutuwa naman akong malaman na napasaya ko sya.

Hehehe...alam mo bang pag may napapasaya akong tao ay masaya na rin ako! Yun ata talaga ang kailangan to achieve a great happiness in your life. But syempre to achieve the greatest happiness in your life, Love is the only factor. Share your love to everyone. Yun lang ata ang magpapaligaya sa'yo!


*************************************************

Uhmm..masyado na akong naging madrama dun kaya tama na! Masyado na rin humaba 'to. Hehehe..pero hinding-hindi ko talaga makakalimutan ang paskong ito! Itaga mo yan sa bato! Ito na siguro ang the best christmas I ever had. Dito ako natuto. Sana sa susunod na christmas ganito uli. Sa ngayon...hintayin ko na lang siguro uli ang next post ko for new year. Malay mo...at malay ko...maging the best new year din 'to ever!

For the mean time...para hindi makalimutan..... lagyan natin ng effects

DECEMBER 25,2006

MERRY CHRISTMAS

Sana gumana.... Sige babay na muna. Merry Christmas uli! MMMWWWAAHHH!

=mimi=

Sino si PUTCHI??

Malapit na ang christmas! Actually bukas na ng gabi yun kahit na sabihin nating bisperas pa lang bukas ng pasko. Mabilis na lang talaga ang oras..

Umalis ako na naman kanina kaya tuloy ngayon ang sama ng pakiramdam ko. Mukhang na sobrahan ako sa lakad lakad kaya ang katawan ko mukhang sumusuko na sa pagod.

Tamad na tamad ang katawan ko ngayon. Para akong nanghihina, wala sa mood, seryoso, nahihilo, hindi makausap ng matino pero pinipilit kong maging normal ang pakiramdam ko sa harap nila. Mahirap na kasi magkaroon pa ako ng issue dito sa bahay. Hay nako...pakiramdam ko sa nararamdaman ko ngayon, para akong sinasapian ng demonyo!

Ayoko ng ganito!


---------------------------------------------------------

Nakapag-christmas shopping ka na ba ngayong pasko??


Tulad ng sinabi ko kanina sa taas, ang sagot ko ay oo! Hay nako! ang daming tao, sumabay pa ang sponge cola nung friday sa sm kaya lalong dumami ang tao!

Sa budget kong 4,000 pesos may natira pa akong 1000+, good thing malaki ang natipid ko ngayong pasko bagamat lahat ng binili ko ay galing lahat ng sm. Nakabili ako ng bagong damit at mga pangregalo sa bahay at sa kaibigan. Nakabili rin ako ng mga cd. Wala na siguro akong dapat na bilhin pa sa ngayon. Buti na lang din malaki ang natira dahil may inaanak na nga pala ako ngayon...kailangan bigyan ng pakimkim ang batang iyon...

---------------------------------------------------------

Off topic muna tayo sa christmas...

Pumunta nga pala ang sponge cola sa sm fairview nung biyernes...Nung medyo lumuwag na ang tao medyo nakasilip ako. Nakita ko yung banda(malamang). Naalala ko..tilian yung mga tao nung lumabas na ang SC inisip ko tuloy..paano kaya kung may sarili na akong banda at may mall tour na rin ako for the album, dadayuhin kaya ako ng tao?? hehehe...lakas mag ambisyon eh no...pero gusto ko. Balak ko. pero pagkatapos ng pag-aaral ko. :)

Halos wala namang pinagbago ang itsura nila sa personal. ganun at ganun din kung ano ang nakikita mo sa t.v. Maluwag ang tao dahil halos lahat nagpapa-autograph signing, kaya nakasilip ako. Masyadong sewryoso ang mukha ni yael! yun lang ang masasabi ko. Hindi ko na rin sila gaano binigyan ng time. Hindi ko na rin masyadong tinignan kung ano pang events ang mangyayari dun kasi may naghihintay pa sa akin-yung mga ate ko at isa pa...Hindi naman sila SOAPDISH, HALE, ITCHYWORMS kaya... hehehe goodbye na lang! Tama na sa'kin yung tipong..."ay..oo nakita ko na ang sponge cola" kung bakasakaling may magmayabang kung nakita ko na sila.


----------------------------------------------------------

Balik tayo sa topic na Christmas...

Ang dami talagang tao, nakakahilo. Kagaya kanina pumunta na naman ako. Sinamahan ko kasi yung mamam ko para bumili ng Kikiam at Cake para sa pasko. Halos lahat ng venue sa sm ang dami ng to kaya nakakahilo talaga. Medyo gutom pa naman na ako. Kakain sana kami sa kahit saang fastfoods sa sm kaya lang dahil nga sa maraming tao...tumanggi na lang ako sa mama ko. Bagkus...pumunta na lang kami sa "saint cafe" dinaan ko na lang ang gutom ko sa pa kape-kape na malamig (ice coffee) at french fries mula sa "NY fries". Salamat sa kanila at nabusog ako!

Paguwi ko sa bahay, tanghalian namin.."KFC" sosyal di ba?? Mukhang mapera ang mga magulang ko this christmas! Pero dahil sa sobrang budsog ko sa Kape at Fries hindi ko na naubos ang manok ko. Take note: manok lang ang kinain ko, wala akong kanin dahil ayokong kumain ng kanin pero hindi ko pa rin naubos!

Hindi yun normal sa tingin ko sa sarili ko. Latang lata ako. Nanghihina. Kaya hindi talaga maganda ang pakiramdam ko ngayon. Dinadaan ko na lang sa tulog kanina at sa pakompyu-kompyuter ngayon kaya lang...Hay nako! sa twing nagkokompyuter ako dumadating naman ang mga bebi. Ginugulo ako! lalo tuloy hindi gumaganda ang pakiramdam ko!

Kagaya ngayon..ginugulo na naman ako!


-----------------------------------------------------------

Hay nako...alam ko may hindi tama sa araw ko ngayon dahil hindi ko normal 'to! Hindi maganda ang pakiramdam ko at madali akong mainis at maguluhan dito sa bahay na'to at sa mga tao dito...

Nakakainis dahil kung saan 'tong magpapasko ganito pa ang nagiging mga kilos ko. Siguro may mali lang sa gising ko mula kaninang umaga kaya itutulog ko na lang uli 'to. Bakasakali kasing magbago!





=mimi=




P.S.
May tuta na nga pala kami..."Putchi" ang pangalan. Kulay puti kasi 'yon at babae kaya nagmula ang pangalang nya sa "puti" at "chick" salitang kalye para sa mga babae...

The Moon without the Star

Parang kahapon lang napakasaya ko pa....

Wala akong ibang iniintindi...

Walang gumugulo sa isipan...

Wala akong pinoproblema.....


Bakit ba kailangan kong paguluhin ang utak ko???



-------------------------------------------------------

Ako lang talaga ang tipo ng tao na ganito....Masyadong mapag-isip...masyadong pinalala ang isang simpleng bagay...pero hindi ko naman kasi masisisi ang sarili ko kung ganito ako dahil ang sitwasyon na kinahaharap ko ngayon ay kaisip-isip at hindi dapat lang idaan sa simpleng bagay!

-------------------------------------------------------

May ayokong mawala...pero kung baka sakali handa akong magparaya...Kahit alam kong maaapektuhan ako ng hindi maganda, mas gugustuhin ko na rin yun kaysa malamang may naghihirap at nasasaktan na naman. Hindi bale na lang siguro na ako naman sa ngayon ang masaktan kaysa malaman ko na naman sa sarili ko na may nasaktan akong tao!

BAkit ba talaga sadyang mapagbiro ang mundo???

Kung sino pa ang ayaw mong saktan, sa kahuli-hulihan.....mauuwi rin pala sa ganung usapan. Sadya talagang hindi maiiwasan. Pero bakit sa dinami dami sya pa!

-------------------------------------------------------

Sa problemang iyon, kung matatawag ngang "problema" yon, madali akong makahanap ng solusyon dun. Pero ang madaling solusyon na yun ay hindi madaling gawin lalo na kung ang sarili ko ay naguguluhan kung dapat ko na ba yun gawin....

Anong gagawin ko?? ayoko nang may paasahing tao! Pero kailan ba ako nagpa-asa ng tao??

Ayoko makanakit na uli ng tao!

ano bang gagawin ko??


-------------------------------------------------------

Napakahirap sa parte ko ang magdesisyon ng ganito lalo na't kung ayaw kong masaktan ang "mahal" ko. Pagsisisi....hindi....kunsensya ang nagmumulto sa isipan at damdamin ko sa twing nakakanakit ako.. Mga katanungang patuloy na umiikot sa isip ko...


"bakit ko ginawa yun?"

"masyado ba akong naging malupit?"

"kasalanan ko na naman 'to!"

"anong karapatan ko para makanakit ng tao?"

"tao lang naman ako...ano bang dapat kong gawin?"

ano nga ba ang dapat na yon??"

"bakit pa kasi ikaw?!"

Para akong nababaliw! Nalilito. Nawawala sa sarili. Nagkukunwari.Naguguluhan. Binabagabag. Nasasaktan.


--------------------------------------------------------

Ano bang mali ko??Nawala ako....

Sa sobrang pag-iisip ko, nawawala ako...gumugulo ang utak ko. Hindi ako makakilos ng maayos. Ano ba 'to??

--------------------------------------------------------

Ito na nga ba ang iniisip ko noon pa man. Ayoko na sanang maulit pero nangyayari ulit. Ayoko na sanang "masanay" ulit sa tao. Ayoko masyadong mapalapit. Ayoko kasing masanay na...

"laging andyan sya sa tabi ko"

"laging alam kong may magpapasaya sa akin sa oras na nalulungkot ako"

"laging ang attensyon ay nauuna sa'kin"

"hindi mawawala ang kabaitan sa akin"



Ano pa ba ang dapat kong sabihin??

Lahat kasi iyon hahanap-hanapin ko sa oras na mawala sya. Alam ko kasi sa oras na mawala sya ang lahat ng iyon ay mababago lahat. Maari ring hindi na bumalik sa dati. Ayoko ng ganoon! Minsan ko na ring naranasan...ayoko na sanang maulit pa!!



--------------------------------------------------

Sa takbo ng isip ko, mas masaya na rin akong malaman na may iba na ring pumupukaw ng attensyon nya. Masaya na akong malaman yon dahil alam ko maaaring mawala ang lahat ng pinagpaguran nya. Hindi ko kasi sigurado ang nararamdaman ko. Walang katiyakan ang kinabukasan nya sa paghihintay sa akin.

Masasabi kong mahal ko ang taong ito. At hindi ganoon kadali na pakawalan ko sya. Pero kailangang isaalang-alang ko ang kasiyahan nya sa sakit na maidudulot ko.

Mahal ko..pero mahal ko rin ang pangarap ko! Katulad ng iniingatan nya at palagi nyang sinasabi...

"malayo na ang narating ko...aantras pa ba ako?"

Ganoon din sa pangarap ko. Malayo na ang narating ko. Marami na rin akong naging pasakit sa sarili ko. Bukod pa don alam kong sa pagpapasakit kong ito may nasaktan na akong tao. Kung ititigil ko na lang ito ng basta-basta..masasayang ang pinagpaguran ko. Ang pasakit na ginawa ko ay mag mimistulang pasakit na lang talaga. At ang mga taong nasaktan ko ay magsisilbing pasakit lang talaga ang idinulot ko. Nasimulan ko na ang prinsipyong ito kaya dapat ko itong panindigan at tapusin..


----------------------------------------------------------

Patawad na lang sa lahat ng masasagasaan ko sa pagtupad ng pangarap ko! Alam kong hindi ko kayo nabibigyan ng pagkakataon. Ang akin na lang siguro ay sana maintindihan nyo ako. Hindi madali sa akin ito dahil sa bawat hakbang naginagawa ko lagi akong may isinasakripisyo lalo na sa temang ganito.

Nahihirapan din ako! Ang hirap pilitin ang sarili. Ang hirap pigilin din ang sarili. Ang sakit magtiis pero alam kong ang lahat ng hirap at sakit na ito kahit gaano katagal may maganda rin maidudulot sa akin. Makabubuo rin ako ng magandang resulta. Kaya...


Patawad...

Patawad sa'yo....

PAtawad sa'yo kaibigan ko........


-----------------------------------------------

Ayoko sanang magpasko ng ganito pero ang buhay talaga ay masyadong mapagbiro...Hindi ko alam pero alam ko hindi pa ito ang darating sa buhay ko. Gayun pa man, nakahanda ako sa kung anong mangyayari.


Ayokong magpaalam...pero kung kailangan na...gagawin ko....



"nalilito ako, nais kong sagipin ang ating
nalulunod nating pag-ibig
Ngunit handa akong palayain ka
Kung ito ang iyong hiling
Gaano man kasakit sa akin
Ibibigay sa'yo
Ang tanging pakiusap lang
Wag mo akong kalimutan....."

-paramita "hiling"




=mimi=

Salaries of the Government Officials

Sa wakas at christmas break na rin namin...ngayon lang kami nagbakasyon...

Break muna sa mga school works such as assignments, research, etc. etc...

Bakasyon nga at kasisimula lang pero binigyan naman ako ng gawain nitong kapatid ko...



-------------------------------------------------------------

3:00 am na at nagawa ko pang mag-post dito. Ako na lang ang gising at nakatutuok pa sa computer para mag-research ng "salary of the govt officials" na hindi naman dapat ako ang gumagawa.

Lokong 'tong kapatid ko eh...

Habang nasa mahimbing, payapa, nananaginip at kasarapan na sa tulog ang kapatid ko na syang may kailangan nito, ako ngayon ang gumagawa. Ako 'tong dapat natutulog na ng mahimbing, naglalakbay sa panaginip, nakahiga sa malambot kong kama at sa mga oras na ito ay nasa kasarapan na ang tulog, heto ako ngayon masakit na ang mata, antok na antok, masakit na ang likod at higit sa lahat ginutom na sa kakahanap.

Hay nako! ang hirap maghanap...mismong ang kapatid ko namay kailangan nito nahirapan din sa paghahanap. Lintik! kaya siguro pinasa sa akin...Kala ko kasi ganoon lang kadali maghanap nito....hay...pero anak ng yan! ang hirap!

hmm...ganun pa man...hehehe...nagawa ko pa rin makahanap at sa wakas tapos ko na rin!

Hay nako sana man lang imbitahan nya akong manood ng Juana sa School nila di ba? pakunsuwelo man lang!


hmm...ito na yun.....

Salaries of Government officials

President P300.000 annual
Vice President P240,000 annual
Senate President P240,000 annual- P40,000 monthly
Speaker of the house P240,000 annual
Chief Justice P240,000 annual
Senator P204,000 annual -P35,000 monthly
Congressman P420,000 annual -P35,000 monthly


That was according to 1987 constitution of the philippines Article 18 sec. 17 kung hindi nagkakamali ang memorya ko.

Sources: www.senate.gov.ph./senators/terms.htm#salaries
www.inq7.net


----------------------------------------------------

Hay...antok na ako....sa susunod hindi na ako papayag. Puro sila pasarap eh...ako ang naghihirap!

heheheh...Sige goodmorning!





=mimi=


P.S.

bakit mas mataas ang annual salary ng congressman compare to president???

saka ko na lang aalamin..tulog muna ako!

Huwag mo Akong Piliting Magmura!

Bakit ba ang ate ko pinipilit akong magsalita ng mga mura...

Oo...hindi ka nagkakamali sa binabasa mo....Magmura ang gusto nyang ituro! Anak ng yan! Kung alam nya lang na nakakapagmura na rin ako pero nasa isip ko lang masasabi nyang marunong ako...

Hindi ko nga rin ba alam kung bakit hindi ko magawang sabihin yun ng malakas....Ang mura ko sa isip lang!

Pero ok na rin....kung may pumipigil talaga sa bunganga ko....edi mas ok! wala akong magagawa...
Siguro talagang hindi ko lang nakasanayan!hehehe...at syempre proud ako dun dahil doon ako unique! bwahahaha....


O sige na kakain na ako....tinatawag na ako eh.......




=mimi=



P.S.
Maikli lang ito dahil hindi ko naman dapat talaga intensyon na i-post 'to kaya lang hindi ko langkasi masabi ang side ko sa ate ko...

Soapdish Reloaded_Repackaged Album

Sa wakas nakapag sulat na uli ako dito...

Malapit na ang christmas break namin... advanced..

Merry Christmas

to all...


-------------------------------------------------------------------

Bagamat medyo maraming ginagawa before christmas break namin, na manage ko pa rin masagawa ang lahat. Sa Monday, buti na lang at tapos na ang nagawa naming proposal....type na lang siguro at konting revise pwede nang ipasa sa Monday. That proposal will serve as our prelim sa subject na english kaya hopefully ma-convince namin ang prof namin na mapatos ang proposal...

Sa accounting, nag quiz kami wala pang prelim. But this Monday, part 1 na ng exam namin sa accounting at part 2 sa next year. I am pretty sure na mahirap yun! Pero nakakatuwa nung nag quiz kami...nakasagot din ng tama! wehehehe....

This coming Tuesday, Wow! pasaway ang prof namin! Isang subject lang ang pasok ko para lang kumuha ng test. Lokong history yan...ang ganda ng sched sana namin na wala na kaming pasok sa tuesday dahil halos lahat ng subject namin for TH may prelim na tapos umabsent! Pero sige..ok lang! dagdag baon na rin...pero mas gusto ko bakasyon na! wehehe...

------------------------------------------------------------------

Nagpunta ako ng sm kanina..kasama ko ang ate ko...hmm..wala lang...nag-aliw-aliw hanggang sa maisipang dumaan sa bilihan ng mga original cd,vcd,dvd, o tape man yan. Di ko na babanggitin dahil wala naman silang binayad sa akin for advertisement sa branch nila!Basta yun na yun! wehehehe*peace* pero salamat na rin dahil dun ako madalas bumili ng cd!

Nung pumunta kami sa bilihan na yun...hindi ako nakabili dun sa kanila dahil wala pa raw sa kanila. Nakakapagtaka kasi bakit wala pa e matagal na rin na out yun. Since wala nga raw, wala akong magagawa! edi lipat sa ibang store....

Nabili ko ang Soapdish reloaded sa halagang P250.00. Nung hinanap ko at makita ang cd na yun..medyo nag-alinlangan ako kung bibilhin ko nga ba o hindi dahil ito ang nilalalman nya...

12 tracks from the 1st album "soapdish"

1.tensionado
2.ewan ko
3.sandali
4.Sana sinabi
5.would you
6.pain redefine
7.nana song
8.dahil sa ulan
9.aimee
10.higher
11.pwede ba
12.hintay

Plus...(ito na ang dagdag sa album...)
music AVCD
1. Music Video
=tensionado
=ewan ko
=pwede ba

2. Radio version
=pwede ba
=sana sinabi

3. Ito lang ang bago....
=nandito lang ako (theme song ng posh q-tv)

So nag repacked lang sila for this one song....

Medyo na disappoint ako nung una kasi ang ine-expect kong ilalagay dun yung nasa EP nila...yung tipong mga kanta nila na hindi lang nalagay sa album...

Ine-expect ko idaragdag dun yung kanta nilang

-I need You
-Even
-at ang malupit at astiging lyrics....'Til the morning comes... (yung chorus ng lyrics ng kantang ito ay nasa footnotes ng blog na ito)

Pero dahil sa yung nakita ko...halos inulit na kanta ng first album nila...hmmm...no comment! Sa bagay...balak ko naman din kasing mag-download ng veideo nila pero wala akong chance pero ngayong meron na ako...ok na rin...

Love ko naman ang bandang 'to kaya sige....Ok lang...Makikita ko araw-araw si Papa Jeff! wehehehe....

isa na talaga akong

DISHER!

------------------------------------------------------------

Nakita ko ang Album ng Hale...2nd album entitled "twilight"

Hindi ako bumili....saka na...this christmas na lang siguro pagbili ko ng mga regalo sa pamilya at kaibigan ko. Dun ko na lang isasabay. Sa ngayon....Soapdish muna dahil na curious lang talaga ako sa repackaged nila.

Di bale hindi naman kabigo-bigo ang album nilang yun dahil although halos inulit lang talga ang kanta...in fairness maganda ang theme song ng posh! Ok lang....masaya...

Teka ang problema nga lang sa album...kahit 2 cd ang nandoon wala man lamang lyrics ng "andito lang ako". Sayang....


----------------------------------------------------------

Marami pa akong gustong bilhin na cd kaya lang ...try ko munang i-search yung mga bands na yun kagaya ng ginagawa ng kabigan ko. Pero syempre hindi na mawawala sa listahan ko ang Hale, orange and lemons na repackage at ano pa...nalimutan ko na....dinadaldal kasi ako ng ate ko eh...hindi ko alam kung anong pumapasok sa isip nya kung bakit sa twinf magko-computer ako lagi akong dinadaldal....

Nak ng yan! nawawala ako sa dapat kong isulat dito eh....kaya ako natatagalan!


Sige hanggang dito na lang muna siguro.....Kailangan ko pang mag-review for marketing, and accounting. Hehehe...mga "ting" kong subject...

Hanggang sasusunod na post na lang uli! babush....



=mimi=



P.S
Hopia, Mani, Popcorn balak ko rin bumili....andon ang ssoapdish eh....sabi ko naman sa inyo love ko soapdish eh....:P


:)

Sample Proposal...

I-aapload ko sana kaya lang nabigyan na ako ng disket ng ate ko.....

ate cheng thank you....


Ang hirap ng proposal...

Anyway to acknowledged the one who originally made this file. I got this sources from yahoo search. It came from Digital Imaging Solution or DIS. Thank you for the idea. Sana makapasa ako sa prelim dahil ito na ang magsisilbing prelim namin!


=mimi=


P.S.
pinamamadali na ako ng ate ko!wehehehe...

Nakaw na sandali....

December na! Ang bilis talaga ng panahon...Ang bilis tumakbo ng oras at araw. Magpapasko na naman...Marami na naman akong kailangan regaluhan.

----------------------------------------------------------------------------------

Actually hindi naman talaga tungkol sa "bilis ng araw "o "magpa-pasko ko" ang theme ng post ko. Wala lang..panimula ko lang...wala kasi talaga akong maisip bilang panimula....Makakaisip lang ako pa yung talgang nilalaman na! hehehe...

Isang "nakaw na sandali" lang ang post na ito. Hindi naman kasi ako talaga ang gumagamit ng kompyuter. May gagawin dapat ako...(accounting as usual) kaya lang..pinaubaya muna sa akin ng ate ko ang computer. Maliligo daw muna sya. Sayang naman daw kung isha-shut down pa tapos iko-connect pa uli eh sandali lang naman daw sya...kaya yun! tinawag ako para ako muna gumamit. Since blog lang naman talaga ang gawain ko dito sa kompyuter (kung walang impotanteng research), dito na ako tumatambay.

Ok na rin para break uli sa mga gawaing school...


------------------------------------------------------------------------------

Malapit na ang christmas break namin. Itong week na darating, prelims na namin. For sure, hanggang nitong week na lang kami. Medyo nag-aalala ako sa prelims sa major ko (accounting) Kung ikukumpara sa last sem na accounting ko...mas malala nung last sem pero ngayon sem na 'to medyo nagaalala rin ako kasi nakakalito ang iba. Mas mahirap ang pag aanalyze sa mga entry. Although ang prof ngayon ay talagang nagtuturo na...mahirap pa rin makasunod... Hay...pero buti kahit papaano kung malayo na ang natata-topic namin..hindi namin nagiging malayo ang distansya ko sa turo nya. Medyo malapit -lapit naman ako ng konti.


(pinagulo mo pa ang sinabi mo! sabihin mo lang na nakakasunod ka...pinahaba mo pa!)

--------------------------------------------------------------------------------

Bukod sa accounting...isa ko ring pinag-aalala e yung history subject ko. Aba! lokong prof yun! Wala kaming ginawa kundi puro tawa sa klase nya. Kwela kasi yung prof na yun. Ma-kwento at hindi mo aakalaing ganoon sya ka-komedyante. Pahinga nga lang ang subject nya sa'min. Yun ang naiisip ko. Yun lang kasi ang subject na hindi talaga ako nag-aaral. Pramis!

Medyo nag-aalala ako kasi hindi ko alam kung paano sya gagawa ng exam. ni quiz kasi para sa prelim na ito wala kaming naging quiz sa kanya, paano kaya ang grade namin dun?? San kukuha ng makokompyut non???

hmp! bahala na....

Hehehe..naalala ko may pina-take home quiz nga pala yun sa amin. Nak ng yan! di ko pa nagagawa. Yun na lang kaya gawin ko ngayon...research ako. Kaysa mag-post dito. Teka hand written nga pala yun hindi type written...


Ito yung assignment..este quiz pala...

Summarize the transformation of the Philippine society under spanish rule!


Kalokohan! Ang haba nito panigurado...pero sige..summmary lang naman. Tama na siguro ang 10 sentences!wehehehe....


(buti kung magkasya ang pinagagawa nya sa 10 sentences lang!)


-----------------------------------------------------------------------

Ang tagal ng ate ko at medyo naiinip na ako sa ikot ng mundo ko dito! Siguro nga mag research na lang muna ako sa history kaysa aksayahin ko ang oras ko sa walang kwentang blog na 'to....Hanggang ngayon wala pa akong matinong malagay....

Pero paano ba masasabi na hindi matino ang nilagay o pinost mo kung maayos naman??

hmmm...*isip*

Sa bagay, iba ang "maayos" sa "matino" in terms of posting sa blog...

Kung maayos naman ang pagkakasabi o pagkaka-post mo sa blog pero non sense naman ang nakalagay don...wala ring kwenta!

Kung matino naman ang pagkakasabi,,masaabi mong may sense. Makakuha ka ng ideya sa isp mo. May papasok din na mga comments sa utak mo or reactions wether it is pro or against sa nag-post. Pero kung hindi naman maayos ay post mo..baka wala rin magbasa nun.

Kaya dapat...Maayos at Matino ang mga post mo para maging maayos din ang blog mo!

----------------------------------------------------------------

Hehehe..sakto...tapos na ako...tapos na rin ang ate ko!


Sige...babayu na!


Hanggang sa uuliting post


=mimi=


P.s.
Hindi na rin pala ako makakapag-research.. :C

C-box Tagboard

Napakalaki kong tanga para magkamali sa pag-click ng "delete" button sa c-box. Anak ng yan! ang na-click ko.."delete" na nasa "quick delete"!
Kaya yan....lahat ng nakalagay don sa c-box wala na! Naglahao na kaagad sa isang iglap lang!

Napakalaki kong tanga!


=mimi=

My Bottle of Wine...

Actually kagabi ko pa dapat pinost 'to kaya nga lang na-bad trip ako. Pinatay na rin ang computer at hindi ako nabigyan ng chance para makagamit kaya yun..ngayon ko lang na-post 'to..


------------------------------------------------------------------

Nagsimula ang lahat sa red wine....

Actually napakababaw nito para ma-bad trip ako pero i-kukuwento ko na rin...(dagdag post!)

-----------------------------------------------------------------

After kong makipag-usap sa kaibigan ko sa phone medyo hindi na maganda ang mood ko dahil inaalala ko ang kapatid kong kanina pa naghihintay sa kin sa phone. Pinagbigyan ko na kasi nakukunsensya ako. Ika nga sabi ng kaibigan kong kausap ko sa phone..

"parang...give chance to other!"

Kahit na sabihin nating gusto ko pang makipag-usap, wala akong magagawa kundi pagbigyan na nga ang iba kasi alam ko nabigyan naman na rin ng chance ako para makausap ang kaibigan ko. Isa pa, hindi na rin ako makapag-focus sa pakikipag-usap dahil kinukunsyensya na ako...Parang hindi na tama ang gawain ko...amm..parang ganun...isa pa...mahirap ang mahalata ng iba....yun yon!


---------------------------------------------------------------

Matpos akong makipag-usap sa phone, nakita ko ang ate ko at ang kapatid kong umiinom ng red wine...di ko alam kung ano ang drama pero dahil sa nainggit ako sa kanila, naisip kong parang gusto ko na ring uminom.

Ubos na ang red wine nung makita ko sa mesa, pero sa punong baso ng ate ko...syempre hindi pa ubos kaya don ko na lang naisipan humingi. Pagkatapos kong maghugas ng baso for the wine, anak ng yan! yung ate ko..inubusan na ako! That time...sige ok lang...pwede pa namang manghingi sa kapatid ko...but then, pinigilan ako!

She stopped me because of the reason na baka atakihin ako ng sakit ko. I know na because of that red wine na yan dun na detect na may sakit ako pero once kasi na may perception ako sa sarili ko na once na uminom ako uli na buo ang loob ko na gagaling na ako, its somehow could be a magic pero totoo, minsan nangyayari. But then dahil sa pinigilan nya ako, I refused na sa offer ng kapatid ko na hati kami. Medyo na-bad trip ako kasi ayokong isipin na may sakit ako. Bad Trip kasi hindi ko nakuha ang gusto ko. Hindi ako nabigyan ng chance na makuha ang gusto ko.

Alam ko medyo parang bata ako pero i know how to act...hindi naman ako nagmistulang parang bata sa tingin nila na pa tampo tampo effect pero alam kong alam nila na na-bad trip ako.

Alam kong concern sila sa kalusugan ko...Then salamat sa concern na yun. Pero sa tingin ko naman...mas kilala ko ang sarili ko. MAs alam ko ang takbo ng katawan ko!

----------------------------------------------------------------------

Nung time na yun...I felt that everything is unfair to me. (putcha english ah...tama ba yan!) Nakakainis kasi...inisip ko, simula pa lang nung sa phone, i gave a chance to other. Giving them a chance by giving what they want. Giving what they want even without considering my own "wants". But then sa huling huli nung ako naman mangailangan, biglang....A BIG NO NO! ano yun?! bat ganun??

Actually just as simple as that, simple wants but then hindi nila naibigay....di bale..ok lang...its for my health naman...

Kainis ang sakit na'to! sana nawala na lang 'to!

----------------------------------------------------------------------

HIndi pa natapos ang pagkabad trip ko kagabi... Yung hinihintay kong kapatid o ate uli sa computer...anak ng yan! hindi ako pinagbigyan..
hmp! kahit ba sabihin nating importante o hindi importante ang gagawin ko sa computer...wala na sya dun... dahil ako namn ang gagamit. Ang problema matapos kong magsalita ng maayos kahit hindi na maayos ang sinapit ko sa kapatid kong isa kaninah hindi pa rin ako pinagbigyan...

Hay nako...gagamitin nya raw ang phone para kausapin ang bf nya!

HIndi naman sya pwedeng tumawag sa babang phone dahil gamit na yun ng kapatid ko. Wala akong magawa..tahimik na lang ako. Bumababa uli para lumanghap ng hangin dahil kinakapos na ako ng hininga sa pagpigil ng galit-inis! Pag-akyat ko uli...nakita ko na lang...patay na ang kompyuter. Naka-shut down na...

NAkakainis! Ni hindi man lamang ako tinawag para itanong kung gagamit pa ba ako o hindi ng kompyuter.....basta she shut it down, that's all!

---------------------------------------------------------------------

Napakababaw pero naiinis ako dahil kung tutuusin halos lahat naman sila binibigyan ko ng chance sa kung anumang gusto nilang gawin kahit na medyo nasasagasaan na nila ang gusto ko. Sige lang ako...ganun naman kasi ako...wala akon minsan pakialam sa kung anong gusto ko kung alam kong gusto na nila...( ang alin?hehehe) kaya lang kasi...parang pag once ako na ang nangailangan, gusto kong gawin ang gusto ko na medyo parang masasagasaan ang gusto nila...hindi nila ako binibigyan ng chance! bat ganun?!

Alam kong iba't iba ang isip ng tao...at kahit kailan hindi magiging utak nila ang utak ko pero bakit hindi nila naiisip na kahit papaano sila naman ang mag give...NA hindi sa lahat ng pagkakataon hindi pwedeng sila na lang lagi tanggap ng tanggap at kuha ng kuha ng gusto nila samantalang may taong nagsa-sacrifice nito para sa kanila.

Hindi naman sa nanghihingi ako pero i only want them to realize and somehow think na my gusto rin naman ako...ang lagay ba nito ako na lang lagi ang magbigay??

--------------------------------------------------------------------

Kita mo...from phone, to red wine and through computer, nakapag-isip ako ng hindi maganda...

Naisip ko tuloy ang sabi ng kabigan ko...

"masakit sa pakiramdam ang hindi mo nakuha ang gusto mo!"

At simple word "masakit", totoo ang sinasabi. At simple action na hindi mo magawa...ang sakit sa pakiramdam.

Ang akin lang sana kahit papaano naisip man lang nila ang nararamdaman ko. Katulad ng ginagawa ko sa case ng kaibigan ko.
Alam ko na kahit na natuturuian lang kami ng accounting sa phone, malaking bagay na rin yun sa kanya dahil nakausap nya ang gusto nyang makausap. Pero dahil nga sa iniintindi ko rin ang feelings ng kapatid, i have to sacrifice one thing. Yun ang pakikipag-usap sa kanya. Even though gusto ko pang makipag-usap but then alam kong may isa pang nagsasakripisyo, i have to sacrifice na lang my own happiness...(parang exaggerated ata ah) Tutal i gave a chance naman sa friend ko na makausap nya ako. Ok na yun.

Hindi naman sa pagka-career ng course ko, pero as a future accountant, nakikita kong i ttry to make things in balance. Pero sa pagbabalance ng para sa sarili ko..kulang na kulang ako....Ewan ko ba... ganito lang talaga siguro ang personality ko. MAsyadong mahina sa pamilya. I'm just a follower..that's all!

--------------------------------------------------------

I refuse to tell my feelings kaya naisipan kong gumawa ng blog. At least dito sa blog nasasabi ko kung ano ang gusto ko. Hindi nila malalaman kung gaano ka-demonyo ang isip ko o ang iniisip ko. Hindi nila nalalaman kung gaano ako ka-drama sa buhay. Hindi nila malalaman kung gaano ako kahina. Hindi na rin nila malalaman kung paano na ako nasasaktan.

Kaya siguro minsan nagaalinlangan akong ipakita o sabihin ang nararamdaman ko dahil parang kinulong ko ang sarili ko na para mapagbigyan ang lahat ng bagay na walang nangyayaring hindi maganda o awayan, ako na alang ang maggi-give up kahit na hindi na pabor sakin minsan ang sitwasyon.

Minsan pag sinubukan kong gawin kung ano ang gusto ko, lumalabas pa ngayon na masyado akong malupit na tao. Na hindi marunong magpahalaga ng damdamin ng iba. Hindi marunong magbigay. Makasarili. Iniisip lang ang sarili.

Ang lagay ba lagi sila na lang???

ewan ko....

Hahayaan ko na alng sila...

Kung ganoon siguro...ganun talaga!

wala na akong magagawa....

Masaya sila edi magpakasaya na sila!

Ayaw nilang gawin o ibigay sa kin kung anong gusto ko, ayaw nila akong pagbigyan ...sige ok lang!

para naman kasi sa ikabubuti ko eh.....

ikabubuti ko nga ba???


ewan ko....



Ayoko na....




=mimi=


p.s
ang babaw ko...para akong gago! pero ito ang narramdamn ko...may kokontra pa ba dito....alam ko iba...valid ang reason pero....may iba kasi na parang nakikita kong hindi na tama which i think sobra na rin. Siguro ako lang ang nag-iisip nito...BAliw kasi ako...hmp! ang gago ko kasi...hindi marunong magreklamo...gusto laging may pinagbibigyan......hay nako...tama na nga muna.... baka sumobra na ang haba tamarin ka pa magbasa ng non-sense na post.

Ano kaya ang naging resulta sa interview ng kaibigan ko??